به گزارش گروه فرهنگی قدس‌آنلاین، امام زمان(عج) خود در توقیع شریفی که در جواب اسحاق بن یعقوب نوشته‌اند و از طریق نایب خاص خود ابوجعفر محمد بن عثمان بن سعید عمری به وی رسید، پاسخ این پرسش را داده‌اند. قائم آل محمد(عج) در این زمینه چنین نوشته‌اند: «وَ أَمَّا وَجْهُ الِانْتِفَاعِ بِی فِی غَیْبَتِی فَکَالِاِنْتِفَاعِ بِالشَّمْسِ إِذَا غَیَّبَهَا عَنِ الْأَبْصَارِ السَّحَابُ وَ إِنِّی لَأَمَانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ کَمَا أَنَّ النُّجُومَ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاءِ؛ اما وجه و صورت نفع و سود مردم از من در غیبتم پس مثل نفع بردن از خورشید است زمانی که ابرها آن را از چشمان مردم پنهان داشته است و من برای اهل زمین امان‌ام همانطور که ستارگان برای اهل آسمان مایه امان‌اند»(بحارالانوار، ج 78، ص 380).

 خورشید پسِ ابر

در این مکتوب مهدوی، راه انتفاع جهانیان از وجود شریف ولی عصر(عج) تبیین شده است. بی‌تردید انتفاع از امام در عصر غیبت همچون عصر حضور و ظهور ادامه دارد. وجود امام معصوم سراسر برکت و نفع است و این انتفاع هرگز پایان نمی‌یابد. واژه انتفاع در این حدیث دو بار آمده است. انتفاع از ماده نفع است و به معنای منفعت، سود بردن، بهره بردن، فایده بردن و استفاده کردن است. انتفاع از امام مهدی(عج) در عصر غیبت همانند انتفاع از خورشید در پس ابرهاست. خورشید همواره تا قیامت وجود دارد و شب و روز پرتوافشانی می‌کند و جهان از وجود او بهره می‌برد. در روزهای ابری نیز خورشید وجود دارد. در آن روزها انسان‌ها خورشید را مشاهده نمی‌کنند ولی خورشید وجود دارد و از آن نفع می‌برند.

حجة بن الحسن المهدی(عج) در عصر غیبت نیز همچون خورشید تابان در پس ابرهاست و وجود امام غایب نیز همواره باعث خیر، برکت و فایده بی‌پایان است. راغب اصفهانی درباره نفع می‌نویسد: «النفع ما یستعان به الوصول الی الخیرات، و ما یتوصَّل به الی الخیر فهو خیر، فالنفع خیر و ضده الضرر؛ نفع آن چیزی است که برای رسیدن به خیرات از آن کمک گرفته می‌شود و آنچه برای وصول به خیر از آن بهره‌برداری می‌شود خیر است پس نفع، خیر است و ضد آن ضرر می‌باشد»(المفردات فی غریب القرآن، ماده نفع، ص 502).

بی‌تردید خورشید در روزهای آفتابی و ابری تا روز قیامت پایدار و برای جهان سودمند است. براساس این حدیث نفع و خیر مهدوی نیز تا قیامت ادامه خواهد داشت. امام عصر(عج) در غیبت نیز بالاترین نفع را برای بشریت دارند. مردم از وجود ولی عصر همواره خیر می‌بینند و از او نفع می‌برند.

 امان جهان

در این مکتوب امام مهدی(عج) هویت امام عصر در دوران غیبت «امان» برای اهل زمین اعلام شده است. امان به معنای آسایش، آرامش، آسودگی، اطمینان، رفع خوف و نابودی ترس و بیم است. ستارگان امان اهل آسمان‌اند و امام زمان(عج) امان اهل ارض است. امام عصر(عج) پاسدار انسان‌ها و عامل امان و آرامش قلب و آسودگی خاطر انسان‌هاست. بنابراین حیات و امان جهانیان در عصر غیبت به اذن خدا در دستان امام مهدی(عج) است. خواسته بزرگ جهانیان در عصر غیبت عمود امان جهان است. پیروان اهل بیت(ع) در عصر غیبت در پناه امام زمان(عج) قرار دارند و امام غایب از اهل بیت(ع) همواره پناهگاه شیعیان جهان است.

راغب اصفهانی درباره امان نوشته است: «اصل الأمن طمأنینةُ النفس و زوال الخوف و الأمنُ و الأمانة و الامان فی الاصل مصادر و یُجعَلُ الامان تارة اسمأ للحالةِ التی یکونُ علیها الانسانُ فِی الأمنِ و تارة اسماً لما یؤمَنُ علیه الانسانُ؛ اصل امن اطمینان و آرامش نفس و از بین رفتن ترس است و امن و امانت و امان در اصل مصدرند و امان یک بار اسمی است برای حالتی که انسان بر آن حالت در امن و آسایش است و بار دیگر نامی است برای آنچه انسان برای آن امان است»(المفردات فی غریب القرآن، ماده أمن، ص 25).

امام مهدی(عج) امان اهل زمین است. زیربنای اطمینان و آرامش بشریت است. وجود امام حتی در غیبت مایه امان و آسایش و آرامش جهانیان است. امام مهدی(عج) همواره پشتیبان مؤمنان و جامعه ایمانی است و اجتماع و رهبران مذهبی آنان و نایب عام خویش -ولی فقیه- را هدایت و حمایت می‌نماید. انتظار ظهور ولی عصر(عج) نیز امیدبخش و آرامش دهنده دل‌های منتظران است.

انتهای پیام/